สุภาพบุรุษที่สุดในโลก
Lyricist: นาราภัทร ปทุมาภา Composer: นาราภัทร ปทุมาภา
ฟ้า มืดมน ถนน หนทางไร้จุดหมาย
เมื่อรัก เลือนหลาย ดับสลายไปในคืนนั้น
เธอ ร่ำลา ปล่อยให้รักเป็นเพียงความฝัน
แผล จากวันนั้น คงเป็นฉันที่มีแต่น้ำตา
เธอทิ้งเรื่องราว ในค่ำคืนขื่นขม
ความมืดดำ ปกคลุมทางที่สับสน
เธอทิ้งเรื่องราว และสลายในกลางผู้คน
จนค้างคา
ความเงียบงัน อยู่กับฉันทุกคืนที่เหน็บหนาว
ยิ่งคิดถึง เรื่องราว ความหลังสองเราที่ผ่านมา
ทำ ทุกอย่าง เพื่อให้รักยังมีความหมาย
แต่แล้ว เธอก็ไป ปล่อยฉันไว้ ให้จมกับน้ำตา
เธอทิ้งเรื่องราว ในค่ำคืนขื่นขม
ความมืดดำ ปกคลุมทางที่สับสน
เธอทิ้งเรื่องราว และสลายในกลางผู้คน
จนค้างคา
ยังเฝ้ารอ วันที่ฟ้าสว่าง
คงมองเห็นทาง ที่เราต้องไป
มีเพียงคำถาม ที่อยู่ในหัวใจ
ว่าเพราะอะไร (เพราะอะไร) ที่เธอหายไป
เธอทิ้งเรื่องราว ในค่ำคืนขื่นขม
ความมืดดำ ปกคลุมทางที่สับสน
เธอทิ้งเรื่องราว และสลายในกลางผู้คน
จนค้างคา
เธอทิ้งเรื่องราว ในค่ำคืนขื่นขม
ความมืดดำ ปกคลุมทางที่สับสน
เธอทิ้งเรื่องราว และสลายในกลางผู้คน
จนค้างคา...ฮ้า