แก่นแก้ว

Lyricist: -     Composer: -

สาวเอยใครไม่งาม งามดังบังอร ทั้งแง่งอน
เง้างอนจอมแก่น มนต์รักใดผูกใจเล่าหนอ
ชายจึงขอเป็นแฟน ทั้งๆ ที่รู้ว่าแก่นแฟนก็ยังสวย
ซ้ำร่ำรวยสวยเอยมากหน้า
ขวัญใจคนจน โถใยหน้ามล
แกล้งทรมาณ นวลน้องแก้วจ๋า
เมตตาจงได้เห็นใจ และรักเดียว เกลียวกระชับในดวงใจ

แม่กลิ่นดอกเตยขวัญเอยแก่นแก้ว
ยกนิ้วให้เจ้าแล้วจอมใจ แม่สาววัยรุ่นแม่คุณคนโก้
จดหมายแฟนเป็นโหล ตอบไม่ไหว
พี่ตกบ่อรัก จมปลักห้วงลึก
พอถึงยามดึกๆ นอนร้องให้
โถใจกานดา ช่างไม่เมตตาสงสาร
จะแกล้งทรมาณไปถึงไหน
แม่สวยอย่างนี้ ไม่น่าจะมีแฟนเลย
ขอยืมเอาไว้เชย ให้ชื่นใจ
เล่นปิดประตู แล้วให้พี่ปีนหน้าต่าง
พี่ต้องนอนหมดทาง ใจหมองไหม้
อนาคตพี่ นี่เหมือนเรือลอยน้ำ
ดูย้อนยอกชอกช้ำ เสียกระไร
ถูกเยาะเย้ยหยัน กลั่นๆ แกล้งๆ
จะตั้งค่าตัวน้องแพง ไปถึงไหน
จะเอาสองแขนของพี่นี้ แทนสินสอด
ถ้าขืนแก่นแล้วพี่จะกอด ยอมเสียไก่
จะกกนอนกอด อ้อนออดให้หายแก่น
กอดให้เหลือเพียงแกน ของแก่นใจ
อ้อนออดออเซาะ ฉอเลาะชะอ้อนออด
คราวหลังแก่น แล้วพี่จะกอด
ให้ร้องให้ โปรดจงเห็นในดวงใจ
แม่แพรศรีไพร ขวัญใจชายเอย