เสน่ห์สาวเวียงพิงค์

Lyricist: ชุมพล ศรีนวล     Composer: ชุมพล ศรีนวล

สูเอย เจ้าเอย ตัวเปิ้นบ่ได้เคย เห็นเลยว่าเจ้างาม
แรกเห็นเปิ้นอยากอยู่เคียง ร่วมเรียงเคียงคู่นงค์ราม
อยากคลอเคล้าเจ้าอยู่ทุกยาม สุดจะห้ามหักใจ

โปรด..เอ็นดูเปิ้นหน่อยที่ฮัก
แม้เพียงบ่เคยฮู้จัก เจ้าอย่าหักจากห้วงหทัย
เปิ้ลบ่ฮัก ฮักจากขั้วหัวใจ
บ่ต้องกลัวหมองไหม้ ว่าใจเปิ้นฮักบ่จริง

สูเอย เจ้างาม
เปิ้นติดสอยต้อยตาม ถึงถิ่นงามแม่ยอดหญิง
เปิ้นอยู่ภาคกลางแสนไกล แต่ใจไม่วายประวิง
เฝ้าแต่คิดถึงเวียงพิงค์ ลืมทุกสิ่งเมื่อพบนวล

เสน่ห์เจ้าดลให้เปิ้นคลายช้ำ
ทุกยามชั่วคืนและค่ำ เจ้าทำให้เปิ้นคร่ำครวญ
ภาพของนาง นั้นเหมือนดังจะร้องชวน
หัวใจเปิ้นนี้ป่วน คร่ำครวญเพ้อพร่ำแต่หา

สูเอ๋ย ขวัญใจ
อย่าตัดทิ้งเยื่อทิ้งใย โปรดได้เวทนา
หากเปิ้นขาดเจ้าอยู่เคียง ร่วมเตียงคืนวันวิวาห์
เปิ้นจะขอตัดใจลา เอาไว้ชาติหน้าค่อยพบกัน

หากเมตตาให้เปิ้นคลายช้ำ
สูเจ้าโปรดได้รับคำ ที่เปิ้นพร่ำจำนรรจ์
เปิ้นจะพา ฮักเจ้าเข้าวังวิมาน
ขอใจเจ้าจงฮักมั่น วิมานฝันอยู่ร่ำไร