กุ้ง กิตติคุณ
Lyricist: สุนทรียา ณ เวียงกาญจน์ Composer: สมาน กาญจนะผลิน
นานแล้วที่หลงพะวงมิหน่าย
นานแล้วที่หมายจะได้ภิรมย์
นานแล้วที่รักคอยจักชื่นชม
นานแล้ว รักเพียงลมลมตรมเช้าค่ำ
ที่รักน่ะรักแต่ใจมิกล้า
ที่ช้านะช้ามิกล้าเผยคำ
ที่คิดน่ะคิดกลัวอกจะช้ำ
เอ่ยคำแล้วเจ้าจะทำช้ำใจ
อย่าเหมือนน้ำค้างพราวพร่างใบพฤกษ์
พอยามดึกเหมือนดังจะดื่มกินได้
พอรุ่งรางก็จางหายไป
รู้แน่แก่ใจ ได้แต่ระทมชีวี
ที่รักน่ะรักเพราะเทพเสริมส่ง
ที่หลงน่ะหลงเพราะเจ้าแสนดี
ที่หวงน่ะหวงเพราะสวยอย่างนี้
กลัวใครเขามาแย่งพี่ไปเชย
ที่รักน่ะรักเพราะเทพเสริมส่ง
ที่หลงน่ะหลงเพราะเจ้าแสนดี
ที่หวงน่ะหวงเพราะสวยอย่างนี้
กลัวใครเขามาแย่งพี่ไปเชย